eetbare achtertuin
Ontdekkingen in mijn achtertuin
Afgelopen jaar ben ik enthousiast bezig geweest om het idee ‘eetbare achtertuin’ echt vorm te geven. Het is een hele ontdekkingstocht. Ik combineer dit idee met de principes van de permacultuur. Hier schreef ik al eerder over (klik hier) Regelmatig overvalt mij het idee dat ik dit helemaal niet kan. En dan kijk ik weer terug op wat ik vorig jaar allemaal wist en hoeveel meer ik nu al weet…
Of zoals nu: ik loop een rondje door mijn tuin en maak foto’s van al deze eetbare planten. Door de foto’s wordt ik met mijn neus op de feiten gedrukt: Het is best wel veel en best wel rijk. Zelfs nu in de herst en de meeste planten zich aan het terugtrekken zijn is de rijkdom nog zichtbaar.
Voor iedereen die zich afvraagt wat het woord ‘overvloed’ betekent heb ik de volgende tip: Stop een zaadje in de grond en ontdek dat je een half jaar later ineens heel veel zaadjes hebt. Zomaar, cadeautje van de natuur. Lief toch…
Daarom dus! Dit moest ik dit even delen. 🙂
Bieslook
Snijbiet
Winterpostelein
Palmkool
Japanse wijnbes
Wilde bosaardbei
Oregano
zaadknoppen van Oost-Indische Kers
Braam
nieuwe knoppen in het nog kleine Vijgeboompje
kale takken van de Rode Bessenstruik
kale takken van de Rode Kruisbes
Hondsdraf
nog een klein Kropje Sla
Munt
moeilijk te zien, maar op de voorgrond het zaad van de doorgeschoten Rucola
Kaasjeskruid
Prei, vanuit opnieuw uitgelopen preikontjes
Ui
Peterselie
Rozemarijn
Citroenmelisse
Tijm
Druif, nu even teruggetrokken in de grond
Eeuwige moes
Veldsla